بیماری صرع یا این که epilepsy چیست؟

بیماری صرع یا این که epilepsy چیست؟
بیماری صرع یا این که epilepsyچهارمین بیماری شایع و مزمن در دنیا است. این بیماری در طبقه بندی بیماری های مغز و روان قرار میگیرد. در جمهوری اسلامی ایران حدود یک درصد از جمعیت بدین دکتر نوبت  بیماری در گیر هستند.
 
بیماری صرع گروه ای از اختلالات عصبی مزمن میباشد که معمولاً با حمله های صرعی معین می‌شود. تهاجم ها صرعی معمولاً به صورت مکرر چهره میدهند و دلایل اثبات و مشخصی ندارند. قابل ذکر میباشد که همگی تشنج ها و حمله ها را نمی قدرت حمله صرعی دانست و تلقی کرد.

معمولا هجوم ها صرعی به جهت زخم مغزی مصرف داروها و الکل و در بعضا از موردها به جهت سرطان مغز ساخت و ساز می ‌شوند. وقتی که عمل سلولی کورتیکال یا این که غشایی در مغز بیشتراز حد غیر معمولی باشد، حمله ها صرعی صورت میدهد. این بیماری از گروه بیماری هایی میباشد که معالجه قطعی ندارد ولی می ‌قدرت با مصرف دارو هجوم ها صرعی را تا ۷۰ درصد در دست گرفتن کرد. بیماری صرع در کسانی که سن بیشتری دارا‌هستند رایج‌خیس است. میتوانید با پزشک معالج دارای تخصص مغز و اعصاب و روان جهت معالجه بیماری صرع سخن فرمائید .

از‌آن‌جا‌که بیماری صرع به جهت شغل غیر طبیعی مغز تولید می‌شود، ممکن میباشد طی تشنج همه فرآیندهایی که مغز در آنان دخیل میباشد را پایین اثر قرار دهد. از علائم و نشان های تشنج می شود به حرکات ناگهانی و غیر قابل در اختیار گرفتن در بازوها و پاها و علائم کم عقل مانند هراس و اضطراب تلف کردن هوشیاری و گیجی موقت اشاره کرد.
اشکال صرع
پزشکان با دقت به طریق استارت شغل غیر طبیعی مغز، صرع و تشنج ها را به چندین نوع تقسیم بندی می نمایند. به دنبال به رسیدگی تشنج و حمله های صرعی گوناگون می‌پردازیم:

تشنج کانونی یا این که صرع پارشیال:اگر که تشنج به جهت کار غیر طبیعی یکی منطقه های مغز باشد تشنج کانونی، صرع پارشیال یا این که تشنج جزئی چهره میدهد. در صرع پارشیال مجموع نقاط مغز سرگرم وجود ندارد و صرفا حیطه خاصی از مغز سبب بروز علائم صرع میگردد. صرع پارشیال به دو دسته تقسیم می شود:
صرع پارشیال با نقص در هوشیاری: در‌این نوع تشنج شخص درایت و هوشیاری خویش را از دست می‌دهد و ممکن میباشد که برای بازه زمانی هنگامی به یک نقطه خیره گردد و جواب صدق به صدای دور و بری ها خویش ندهد. در‌این نوع تشنج ممکن میباشد مریض حرکاتی نظیر مالیدن دست ها به هم، شیوه رفتن حول یک دایره، جویدن و بلعیدن را اجرا دهد.
صرع پارشیال سوای تلف کردن هوشیاری:در‌این نوع تشنج معیار هوشیاری مریض کاهش پیدا نمی نماید حتی ممکن میباشد مریض تماما بیدار و هوشیار باشد. حتی ممکن میباشد پس از تشنج، توانمند به یاد‌آوری وقایعی که هنگام تشنج رخداد باشد. در زمان تشنج کانونی سوای حیف کردن هوشیاری، شخص بضاعت و توان پاسخگویی به دور‌وبری ها را ندارد. در کل تشنج های کنونی سوای تلف کردن هوشیاری بسیار مختصر می باشند و کمتر از دو دقیقه به ارتفاع می‌انجامد.
صرع خفیف‌:بازه زمانی فرصت صرع خفیف یا این که تشنج های خفیف کوتاه خیس از تشنج های شدید میباشد و کمتر از ۱۵ ثانیه به ارتفاع می انجامد. تشنج خفیف معمولاً در خردسال ها چهره میدهد و برای مدتی کوتاه سبب ساز خواهد شد که فرآیندهای مغزی شخص متوقف گردد.در صرع خفیف شخص روی زمین نمی افتد و بدنش در گیر لرزش نمیشود. در نوع خفیف ممکن میباشد شخص در گیر برای مدتی به یک نقطه نه گردد یا این که اندام های شخص دچار در گیر اختلالات حرکتی خواهد شد. به عنوان مثال شخص لب خویش را بگزد یا این که پلک شخص مبتلا پریدن گردد.
تشنج های منتشر یا این که صرع گرانقدر:تشنج های منتشر که با اسم صرع گران قدر نیز شناخته می گردند، آحاد نقاط مغز را مشغول می نمایند. تشنج های منتشر به شش نوع گوناگون تقسیم می‌شوند که در پی به نظارت هرمورد از آنها می‌پردازیم:
تشنج های بدون صدا:این تشنج معمولاً در کودک ها رخداد می افتد از ویژگی ها این تشنج می شود به خیره شدن به یک نقطه جاری ساختن دادن حرکاتی مانند ملچ مولوچ کردن یا این که چشمک زدن اشاره کرد. گاهی ممکن میباشد تشنج بی سروصدا سبب ساز به از فی مابین رفتن هوشیاری در شخص خواهد شد.
تشنج‌ های آتونیک:درین نوع تشنج در اختیار گرفتن عضلات از دست می رود و ممکن میباشد شخص به طور ناگهانی روی زمین بیفتد.
تشنج های تونیک:تشنج های تونیک با محکم شدن ماهیچه های پشت بازوها و پاها هم پا میباشند. محکم شدن عضله‌ها سبب ساز می‌گردد که شخص زمین بخورد و تن او در گیر لرزش گردد.
تشنج های کلونیک:تشنج‌های کلونیک معمولاً بازو گردن و شکل را مشغول میکند این نوع تشنج ها معمولاً منجر ساخت حرکات ناگهانی ماهیچه ای میگردند.
تشنج‌های میوکلونیک: صرع میوکلونیک یا این که تشنج میوکلونیک منجر می‌گردد ماهیچه‌ها به طور ناگهانی و ناخواسته منقبض شوند معمولا این نوع تشنج در کودک ها و نوجوان ها شایع خیس میباشد. درین نوع تشنج در هر دو طرف تن بازوها و پاها به طور ناگهانی و تکراری به جنبش در می‌آیند.
تشنج های تونیک کلونیک: تشنج تونیک کلونیک از پرالتهاب ترین تشنج‌های صرعی میباشند این نوع تشنج ها سبب میشوند که شخص به طور ناگهانی هوشیاری خویش را از دست دهد. لرزیدن و محکم شدن تن و در بعضی از مورد ها حیف کردن در اختیار گرفتن ادرار یا این که گاز به دست آوردن گویش از مشخصه های این نوع تشنج میباشند.